Toeren met moeders

Veeeeel te lang heb ik jullie laten wachten op een nieuw verslag....! Ik weet het, ik weet het, ik beken, ik ben schuldig! ;)
Om het dan maar een beetje goed te maken, is het dit keer weer een extra lang verhaal, want dat is het gevolg van een week te laat bloggen, haha!
Minpuntje: de computer waar ik nu op zitten te typen is hopeloos ouderwets en daardoor kan ik helaas geen foto's plaatsen. Een beetje jammer, want ik had weer een paar leuke op stapel liggen, maar daar zullen jullie dan nog even op moeten wachten. En wellicht dat ik van de week nog even een extra bericht plaats met wat foto's, you never know... ;)

Voor iedereen die nog in spanning afwacht op het bericht dat mijn moeder goed is aangekomen in NZ: ze is er hoor!!!! :D
Op woensdag 25 febr zijn Babette en ik met de Airbus Express vanuit het centrum van Auckland naar het vliegveld gereden, wat nog zo'n 20 km buiten de stad ligt. En als je denkt dat bus 32 wel eens te laat komt, geloof me...de Airbus was er niks bij! :( Die kwam ook echt een half uur te laat en dat was meteen het eerste 'slechte' voorteken voor die dag ;) Nou goed, wij om half 10 in de bus gehopt en naar het vliegveld. Daar eenmaal aangekomen hebben we met een broodje in de aankomsthal zitten wachten op moeders uit NL. Op het grote scherm in de hal konden we zien of ze geland was en of de vlucht al 'processing' was. En ja hoor, ongeveer een uur na de landing verscheen mams ineens door de deuren in de aankomsthal!!!! :D Er werd door beide partijen wel even een traantje gelaten natuurlijk, haha ;) En ik vond het zo gek dat ik ineens weer met iemand thuis 'live' kon praten. Babette en ik hadden het er de hele week al over gehad, dat we ons er steeds maar weinig bij voor konden stellen dat ze straks ineens in NZ zou zijn... Maar ze is het toch echt hoor!!! :D
Na een bakkie koffie verlieten we de aankomsthal en moesten we buiten wachten op een shuttlebusje dat ons naar het autoverhuurbedrijf zou brengen waar we onze auto op gingen halen. Ook dat ging niet helemaal volgens planning (net zoals bij de bus eerder die morgen, daarom voorteken 1)... We hadden een busje geboekt om 12.30, maar tegen 13.00 uur was die er nog niet. En na verscheidene keren te hebben gebeld naar het verhuurbedrijf, kreeg ik dan toch te horen dat we om 13.30 opgehaald zouden worden. Dan konden we volgens de mevrouw die ik aan de telefoon had nog even lekker koffie drinken... Ja bedankt joh, zaten we daar lekker een uur te wachten. Maar ach, we hebben 'vakantie' en we hebben alle tijd, dus zo verschrikkelijk was het nou ook weer niet. Uiteindelijk dan toch opgehaald en de huurauto opgehaald. Toen met de auto weer richting Auckland city centre... Nou dat was me ook nog een hele opgave, want we waren een beetje verkeerd gereden en kwamen van een hele andere kant de stad binnen! En de auto die we gehuurd hadden, was een handgeschakelde. Terwijl ik hier gewend was aan het rijden in een automaat. Ik ben zoals gewoonlijk natuurlijk weer lekker vaak afgeslagen voor de stoplichten en vergat ook regelmatig te schakelen... Maar we hebben het overleefd en we zijn zonder ongelukken bij onze bestemming aangekomen. Auto geparkeerd in de parkeergarage, ingechecked in het hotel en de koffers/tassen en andere zooi naar boven gesjouwd. 's Avonds lekker pizza gehaald bij Domino's, die we op een bankje in Albert Park hebben opgegeten. Daarna nog even naar de haven gelopen en daar lekker gezeten, om vervolgens tegen een uur of half 10 terug te keren naar ons hotelletje. Al met al was het voor iedereen best een vermoeiende dag en waren we best wel een beetje moe, lekker op tijd naar bed dan maar!
De volgende dag zijn we 's ochtends eerst naar de Sky Tower geweest, zo'n beetje de enige attractie in Auckland ;) Ondanks dat Babette en ik al een paar dagen in Auckland waren geweest, hadden we het 'beklimmen' van de Sky Tower bewaard totdat mams er was. Gelukkig viel de beklimming erg mee en konden we lekker met de lift! :D In 40 seconden stonden we ineens ruim 100m boven de grond en had je werkelijk een schitterend uitzicht over de stad: parken, haven, Harbour Bridge, hoogbouw... Je had meteen de hele stad gezien als je daar boven stond en dat scheelt je toch weer een hop gewandel zeg maar ;) Na een rondje op het eerste dek te hebben gelopen, kon je nog een verdieping hoger, waar je dan iets van 220m hoog zit. Wederom echt een te gek uitzicht, super gaaf! :D
Na de Sky Tower zijn we weer richting de auto gelopen en zijn we onze reis gaan vervolgen. Het plan was om die dag naar Coromandel Town te rijden, en deze doelstelling hebben we ruimschoots gehaald! :D Hoewel ik nog steeds wel even moest wennen aan de auto (en vooral het schakelen! ;)), ging de rit uitstekend en vooral de westkust van de Coromandel is erg mooi. Mams meteen een beetje uitgelegd over de pohutukawa's, de Christmas Trees, en op een aantal plekjes gestopt voor mooie uitzichten en foto's natuurlijk! Halverwege de middag arriveerden we in Coromandel Town en zochten we een hostel op. We kwamen terecht bij The Lion's Den, een onwijs knus en gezellig hostel, ingericht in Afrikaanse stijl, compleet met dekbedovertrekken van de animatiefilm Madagascar! :D De rest van de middag en avond hebben we heerlijk op de veranda zitten relaxen! Het was echt zo'n onwijs leuk hostel! Je zou er rustig een paar dagen lekker kunnen zitten en je prima kunnen vermaken. Zelfs mams vond het helemaal geweldig: 'Wie had nou gedacht dat ik op mijn leeftijd nou nog zou gaan backpacken in NZ?!' :D Nou moet ik wel een klein beetje corrigeren aan deze uitspraak, want m'n moeder heeft niet bepaald een backpackers tas bij zich.....maar wel een grooooote koffer op wielen, hahahah! :D Maar goed, dat heb ik maar even door de vingers gezien natuurlijk! Ik vond het al veel te stoer dat ze helemaal in d'r eentje van Amsterdam, via Hong Kong, naar NZ was gereisd!
Vrijdag 27 febr hebben we DE attractie van Coromandel Town bezocht: Driving Creek Railway. Dit is een soort van treintje naar de top van een heuvel, waar je vanaf daar een mooi uitzicht hebt over Coromandel Town en een stukje kust. Niet echt een heel spectaculaire rit, maar natuurlijk wel lachen! Zeker wanneer de machinist op Rod Steward lijkt, hahhahha! :D Na het treintjes-avontuur hebben we Babette weer naar het leuke Afrikaanse hostel terug gebracht en daar 'achtergelaten'. Zij gaat daar een paar weekies in de Coromandel verblijven en werken. Mams en ik zijn weer verder gereden met de auto en via Whitianga naar Cathedral Cove en Hot Water Beach gereden. Vooral die laatste was echt lachen! :D Hot Water Beach, de naam zegt het natuurlijk al, is een strand waar de aardkorst heel dun is en je bij laag tij je eigen hot pool kunt graven op het strand. Toevallig toen wij aan kwamen rijden was het laag tij en het was me een drukte van belang op het strand! Ik geloof niet dat ik eerder zoveel mensen op het strand heb gezien in NZ! ;) Allemaal druk in de weer met schepjes enzo, echt zo onwijs grappig! :D Wij hebben zelf maar geen hot pool gegraven, we hadden namelijk geen schepjes (hoewel we die natuurlijk hadden kunnen huren, jawel... HUREN!!!). We hebben wel even onze tenen in een hot pool gedipt, maar het water is echt kokend heet!!!!!! We zagen de bubbels soms gewoon omhoog komen, echt niet normaal! Het was echt zo'n gek, maar vooral ook grappig verschijnsel! :D Na Hot Water Beach zijn we doorgereden naar Whangamata, waar we die nacht hebben geslapen. Die avond begon het ook vreselijk hard te regenen en te waaien en die dag erna was het al niet veel beter.
Zaterdags kwam het echt met bakken uit de lucht zetten!! M'n moeder wist niet wat ze zag, ik trouwens ook niet, haha! Lekker leuk begin van je vakantie hier in NZ, als je steeds op mijn weblog hebt gelezen dat ik zo van de zon aan het genieten ben... ;) We zaten nog een beetje te dubben of het wel verstandig zou zijn om die dag met de auto de weg op te gaan, maar uiteindelijk toch maar gedaan. We zijn op tijd gaan rijden, zodat we er lekker de hele dag over zouden kunnen doen als dat nodig zou zijn. Mams wilde ook wel een stukje rijden en ze wilde zelfs ook wel beginnen die dag. We waren het parkeerterrein bij het hostel nog niet af, of ze moest al een rotonde op, niet wetende of ze nou linksom of rechtsom de rotonde moest nemen...hahahhahah!! :D Dat was natuurlijk meteen al hilarisch en ook dat ze de hele tijd met d'r rechterhand wilde schakelen, terwijl de versnellingspook toch echt links van de bestuurder zit ;) Uiteindelijk heeft ze toch dik een uur gereden en even voor Tauranga hebben we gewisseld. Ondanks de slechte weersomstandigheden, verliep de autorit erg vlot en waren we boven verwachting vroeg al in Whakatane. Eerst nog even een aantal boodschappen gehaald voor mijn verjaardag en toen naar Tante Corrie in Te Teko gereden. Het was voor mij ook zowat alweer 2 maanden geleden dat ik daar was geweest, dus het was erg leuk om Tante Corrie weer een keertje te zien. 's Middags en 's avonds gezellig kletsen onder het genot van een bakkie thee en glaasje wijn.

Zondag 1 maart was het mijn birthday!!!!!!!!! :D Yeaahhh!! Happy birthday to me! ;)
's Ochtends hebben we gezellig met z'n drieen ontbeten en de cadeautjes uitgepakt en kaarten gelezen die mams had meegenomen uit NL vandaan! Erg leuk om de cadeautjes te ontvangen en een groot 'DANK U' aan de anderen die een kaartje aan mn moeder hadden meegegeven voor mij! Echt leuk! :D Rond een uur of 12 zijn we naar de paardenwedstrijd van Kurt gegaan, die toevallig die dag in Te Teko moest rijden, dus dat was lekker dichtbij. Daar hebben we de taart aangesneden en 's middags sandwiches gegeten en een sappie gedronken. En ja, ondertussen ook de prestaties van neef Kurt in de gaten gehouden, want daar waren we toch ook nog een beetje voor gekomen. Even voor de paardenvrienden die deze weblog ook lezen: de wedstrijd was een soort van eventing. 's Ochtends was er dressuur geweest en 's middags was het springen en de cross country. Was erg leuk om te zien en ik had meteen alweer zin in de Vlietlanden Cross (als die dit jaar nog doorgaat... ;)).

Vorige week maandag ben ik een weekje gaan WWOOFen in Rotorua. WWOOF is een afkorting voor Willing Workers On Organic Farm en via deze organisatie kun je werken voor kosten en inwoning bij honderden adressen in heel NZ. Uitgangspunt is het kennismaken met en leren over organische of biologische farming. Ik had gemaild naar een gezin die ong 20 min buiten Rotorua woonden, dus nog een beetje in de buurt van voor mij bekend terrein. Ik wist niet zo goed wat ik in eerste instantie moest verwachten van de hele week, maar het is me onwijs goed bevallen en ik heb een erg leuke week gehad! :) Ik kwam terecht bij een christelijk gezin; vader, moeder, drie kinderen en nog twee pleegkinderen. Een druk en licht chaotisch, maar vooral gezellig huishouden. Ik heb daar vooral meegeholpen in het huishouden, aangezien moeder Cindy de kinderen thuis lesgaf. Verder heb ik in de tuin gewerkt (dwz: gras maaien ;)), de dieren (koeien, varkens, kippen en eenden) gevoerd en ja ja.... iedere ochtend de koe gemolken! MET DE HAND!!! :D Echt lachen!!! Het was een hele ervaring, maar wel onwijs leuk om dat eens gedaan te hebben. Ik vond het ook erg leuk om te zien hoe deze mensen zoveel mogelijk op hun eigen grond probeerden te verbouwen. Ze hadden een eigen groetentuin, waar tomaten, bonen, pompoenen, komkommers en kruiden groeiden. De melk van de koe werd gebruikt voor eigen consumptie en wat er teveel aan melk en food scraps over was, dat werd aan de piggies gevoerd. Een mooie manier om je afval te recyclen :D De varkentjes werden overigens gehouden voor het vlees, dus als ze laten groot zijn, dan gaan ze naar de slacht. Beetje zielig wel, maar als je het mij vraagt wel een mooie manier van leven. Ik houd wel van die self-suffiency. Ik heb meteen ook al plannen om thuis een groentetuintje aan te gaan leggen :D Verder heb ik ook kennis gemaakt met de Bible Baptist Church in Rotorua, omdat dit de kerk was waar het WWOOF gezien wekelijks naartoe ging. En ik was eigenlijk wel heel erg nieuwsgierig naar hoe anders deze kerk zou zijn van de kerkdiensten die ik in NL van de katholieke kerk gewend ben. Nou, ik kan je vertellen, het is heel anders. Ten eerste omdat de kerk er van buiten en van binnen al heel anders uitziet, niet echt als een kerk. En daarnaast vond ik de dienst meer een soort van lezing over Bijbelteksten, dan dat het echt een preek ofzo was. Toch hebben ze me niet kunnen overtuigen dat je een beter mens wordt als je in God gelooft. Dus voor iedereen die zich nu afvraagt of ik nu ineens bekeerd ben: Uh...nou nee hoor! ;) Vond het interessant om meet te maken en gezien te hebben, maar daar blijft het bij. Geloven in een God (welke dat dan ook mag zijn), dat is toch niet echt mijn ding.

Afgelopen week zijn mams en ik samen 'op vakantie' gegaan. We begonnen maandag onze trip met een tochtje naar White Island, een vulkanisch actief eiland 50 km voor de kust van Whakatane. Het was echt onwijs indrukwekkend en erg mooi om te zien! En toch ook wel spannend, omdat je toch in een vulkanische krater aan het wandelen bent (onder begeleiding weliswaar, maar toch). De boottocht naar het eiland was alleen iets minder plezierig, gezien het feit dat de zee toch wel een beetje ruw met ons bootje omging. En daar ik ook al een beetje last had van een 'tummy bug' (wat Engels is voor een buikgriepje), wilde mijn maaginhoud zich maar wat graag in een wit papieren zakje laten spetteren. Niet echt een fris verhaal, maar ik moet er wel even bij zeggen dat ik deze keer voor het eerst in m'n leven in een zakje heb gekotst! :D Ben er stiekem toch een beetje trots op, hahahahahha!!!
De afgelopen week hebben we langs de East Cape gereden en geslapen in Maraehako Bay (in een erg leuk hostel aan het water!!!!), Tokomaru Bay en Morere (ja, daar waar die hot springs zitten :D). In het laatste plaatsje hebben we in een erg schattig hutje op hei gelogeerd en lekker gerelaxed in de hot springs bij de overbuurman (Morere Hot Springs).
Vanmiddag zijn we aangekomen in Napier waar we vanmiddag een Art Deco Walk hebben gedaan en morgen de Jan-Van-Gent kolonie aan Cape Kidnappers gaan bekijken. Ook willen we nog naar een winery om deze te bekijken. Deze keer maar niet als een dronken lor thuis komen, want dat is niet zo handig als je moet auto rijden ;)

Verder gaan we deze week via Taupo en Rotorua weer terug naar Tante Corrie in Te Teko. Volgende week maandag (niet aankomende, maar die daarop) is het dan alweer tijd voor mams om weer terug te gaan naar NL. En dan zijn er alweer 4 weken voorbij en is het voor mij nog maar een week of 5 voordat ik weer thuis ben.
Het klinkt nu nog heel gek, maar ik vind het op zich ook wel weer lekker om straks weer thuis te kunnen zijn. Hoewel het me hier stiekem ook wel goed bevalt. Maar ja, die knappe Maori's en de knappe Kiwi's houden zich nog steeds een beetje schuil, dus.....maar wat niet is kan nog komen natuurlijk! ;)

Tot zover weer even voor nu. Hoop van de week nog even de foto's te kunnen plaatsen.

Liefs uit NZ, ook van m'n moeder! :D
x Leonie