Great Ocean Road & Melbourne
Door: Leonie
Blijf op de hoogte en volg Leonie
27 Februari 2016 | Australië, Melbourne
Na het avontuur in de outback ben ik woensdag aan het einde van de ochtend weer terug gevlogen naar Melbourne. Ik zat op dezelfde vlucht met iemand anders uit mijn groep en bij aankomst in Melbourne spraken we af om vrijdag nog iets samen te gaan doen in de stad.
Ik had de volgende dag een day tour naar de Great Ocean Road op het programma staan. De Great Ocean Road is de weg langs de kust tussen Melbourne en Adelaide. Een prachtige route vol mooie baaien, spectaculaire rotspartijen en slingerende wegen.
Bij vertrek die ochtend was het enorm bewolkt en had ik er een hard hoofd in dat het een beetje aardig weer zou worden. Even later begon het zelfs te regenen. Nu staat Melbourne en omgeving bekend om z'n 4 seizoenen in een dag en inderdaad, eenmaal bij de kust brak het open en kwam de zon tevoorschijn. Dat was maar goed ook, want onze eerste stop was bij de Twaalf Apostelen en daar zou ik met een helikopter een rondvlucht boven deze rotsformatie maken. Met de zon erbij leverde dat natuurlijk hele mooie plaatjes op.
De Twaalf Apostelen is een rotsformatie van 8 losstaande rotsen. Of eigenlijk 7, want in 2005 is er eentje ingestort. Het zijn er dus sowieso geen 12, maar 'back in the days' klonk de naam Twaalf Apostelen natuurlijk een aantrekkelijker dan, ik noem maar wat, Acht Rotsen Aan Zee.
Hoe dan ook, de heli vlucht was erg gaaf en het was voor mij voor het eerst in een helikopter. Beetje griezelig ook wel, want ik zat weer eens in de stoel van de copiloot (ja, alweer) en de voorruit liep door tot aan de vloer. Dus bij het opstijgen en het keren tijdens de vlucht had ik wel een beetje het gevoel dat ik er bijna uit zou kiepen. Gelukkig had ik wel een gordel om.
Na de Twaalf Apostelen reden we een klein stukje verder naar een andere rotspartij waar je ook even het strand op kon en met je voeten in de zee kon poedelen. Gewend aan de hoge temperatuur van het zeewater langs de oostkust, was dit wel even een schok hoor! Ik weet niet hoeveel graden dit water was, maar het was 'bloody cold'!
De lunch stop was bij de Cape Otway Lighthouse, waar we met een mooi uitzicht op de vuurtoren en zee heerlijke worstjes van de BBQ hebben gegeten.
Het stukje weg naar Cape Otway is misschien wel de leukste die ik tot nu toe heb gezien want langs die route zagen we (voor mij voor het eerst) wilde koala's in de bomen! Eentje had er zelfs een kleintje! En oh wat zijn koala's toch schattig! Ik wil er nog steeds eentje hebben...
Na de lunch reden we over de Great Ocean Road zelf weer terug richting Melbourne. Slingerend langs mooie baaien, erg mooi! We stopten nog even in Lorne om nog even de benen te strekken op het strand en daarna de terugreis naar Melbourne aan te vangen. En om 20.00 uur was ik weer terug bij m'n hostel.
Ik had die avond nog afgesproken met een Zwitserse griet die vorige week bij mij op de kamer lag (die ene nacht dat ik in Melbourne was, op weg naar Alice Springs). Het was haar laatste avond in Australië en ze zou de volgende dag via Sydney en Hong Kong naar Cambodja reizen. Dus we hadden afgesproken om bij de drankhandel op de hoek wat lekkers voor onszelf te halen en op het dakterras van het hostel nog even te proosten.
Vrijdag had ik om 12.00 uur afgesproken met Mirjam, een Duitse die van de week in mijn groep zat in Uluru en ook op dezelfde vlucht naar Melbourne. We hebben geluncht in een van de leuke straatjes vol restaurantjes die Melbourne rijk is en daarna nog wat sightseeing en souvenir shopping gedaan. Het was leuk om weer iemand te ontmoeten die je al kent en na te kunnen praten over de trip naar Uluru. Ook Mirjam stond op het punt om, na 7 maanden, naar huis te gaan. Grappig genoeg ontmoet ik deze week alleen maar mensen die allemaal, net als ik, dit weekend weer naar huis gaan. Ik denk serieus wel een stuk of 5.
Ik bevind mij inmiddels in Kensington, een suburb van Melbourne. Daar ben ik mijn laatste 2 nachten in Australië bij Sabrina, Andrew en hun zoontje Charlie van 4,5. Sabrina leerde ik 7 jaar geleden kennen in NZ. We zaten allebei in de Kiwi Experience bus voor een aantal dagen. Ik ontmoette haar in Auckland en zij was destijds net begonnen aan haar reis in NZ en die van mij was bijna afgelopen. Net zoals nu. Op het moment van schrijven van deze blog, heb ik nog 34 uur te gaan voor mijn vertrek op zondagavond. Maar de reis is pas over als ik thuis ben, dus ik heb nog even te gaan...
Ik had de volgende dag een day tour naar de Great Ocean Road op het programma staan. De Great Ocean Road is de weg langs de kust tussen Melbourne en Adelaide. Een prachtige route vol mooie baaien, spectaculaire rotspartijen en slingerende wegen.
Bij vertrek die ochtend was het enorm bewolkt en had ik er een hard hoofd in dat het een beetje aardig weer zou worden. Even later begon het zelfs te regenen. Nu staat Melbourne en omgeving bekend om z'n 4 seizoenen in een dag en inderdaad, eenmaal bij de kust brak het open en kwam de zon tevoorschijn. Dat was maar goed ook, want onze eerste stop was bij de Twaalf Apostelen en daar zou ik met een helikopter een rondvlucht boven deze rotsformatie maken. Met de zon erbij leverde dat natuurlijk hele mooie plaatjes op.
De Twaalf Apostelen is een rotsformatie van 8 losstaande rotsen. Of eigenlijk 7, want in 2005 is er eentje ingestort. Het zijn er dus sowieso geen 12, maar 'back in the days' klonk de naam Twaalf Apostelen natuurlijk een aantrekkelijker dan, ik noem maar wat, Acht Rotsen Aan Zee.
Hoe dan ook, de heli vlucht was erg gaaf en het was voor mij voor het eerst in een helikopter. Beetje griezelig ook wel, want ik zat weer eens in de stoel van de copiloot (ja, alweer) en de voorruit liep door tot aan de vloer. Dus bij het opstijgen en het keren tijdens de vlucht had ik wel een beetje het gevoel dat ik er bijna uit zou kiepen. Gelukkig had ik wel een gordel om.
Na de Twaalf Apostelen reden we een klein stukje verder naar een andere rotspartij waar je ook even het strand op kon en met je voeten in de zee kon poedelen. Gewend aan de hoge temperatuur van het zeewater langs de oostkust, was dit wel even een schok hoor! Ik weet niet hoeveel graden dit water was, maar het was 'bloody cold'!
De lunch stop was bij de Cape Otway Lighthouse, waar we met een mooi uitzicht op de vuurtoren en zee heerlijke worstjes van de BBQ hebben gegeten.
Het stukje weg naar Cape Otway is misschien wel de leukste die ik tot nu toe heb gezien want langs die route zagen we (voor mij voor het eerst) wilde koala's in de bomen! Eentje had er zelfs een kleintje! En oh wat zijn koala's toch schattig! Ik wil er nog steeds eentje hebben...
Na de lunch reden we over de Great Ocean Road zelf weer terug richting Melbourne. Slingerend langs mooie baaien, erg mooi! We stopten nog even in Lorne om nog even de benen te strekken op het strand en daarna de terugreis naar Melbourne aan te vangen. En om 20.00 uur was ik weer terug bij m'n hostel.
Ik had die avond nog afgesproken met een Zwitserse griet die vorige week bij mij op de kamer lag (die ene nacht dat ik in Melbourne was, op weg naar Alice Springs). Het was haar laatste avond in Australië en ze zou de volgende dag via Sydney en Hong Kong naar Cambodja reizen. Dus we hadden afgesproken om bij de drankhandel op de hoek wat lekkers voor onszelf te halen en op het dakterras van het hostel nog even te proosten.
Vrijdag had ik om 12.00 uur afgesproken met Mirjam, een Duitse die van de week in mijn groep zat in Uluru en ook op dezelfde vlucht naar Melbourne. We hebben geluncht in een van de leuke straatjes vol restaurantjes die Melbourne rijk is en daarna nog wat sightseeing en souvenir shopping gedaan. Het was leuk om weer iemand te ontmoeten die je al kent en na te kunnen praten over de trip naar Uluru. Ook Mirjam stond op het punt om, na 7 maanden, naar huis te gaan. Grappig genoeg ontmoet ik deze week alleen maar mensen die allemaal, net als ik, dit weekend weer naar huis gaan. Ik denk serieus wel een stuk of 5.
Ik bevind mij inmiddels in Kensington, een suburb van Melbourne. Daar ben ik mijn laatste 2 nachten in Australië bij Sabrina, Andrew en hun zoontje Charlie van 4,5. Sabrina leerde ik 7 jaar geleden kennen in NZ. We zaten allebei in de Kiwi Experience bus voor een aantal dagen. Ik ontmoette haar in Auckland en zij was destijds net begonnen aan haar reis in NZ en die van mij was bijna afgelopen. Net zoals nu. Op het moment van schrijven van deze blog, heb ik nog 34 uur te gaan voor mijn vertrek op zondagavond. Maar de reis is pas over als ik thuis ben, dus ik heb nog even te gaan...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
